خطبهاى از آن حضرت ( ع )
آگاه باشید ، که شیطان حزب خود را بر انگیخته و سپاه خویش بسیج کرده ، تابار دیگر ، ستم در جاى خود مستقر گردد و باطل به جایگاه خود بازگردد . به خدا سوگند ،
هر چه کوشیدند منکرى از من ندیدند ولى میان من و خود به انصاف داورى نکردند .
از من حقى را مىطلبند که خود آن را واگذاشتهاند و خونى را مىخواهند که خود ریختهاند اگر مىگویند که من در ریختن آن خون شریکشان بودهام ، مگر نه این است که آنها را در آن نصیبى بوده است و اگر آنان خود بتنهایى آن خون ریختهاند ، پس جز آنها کسى گناهکار نخواهد بود و به کیفر آن دچارند . هر دلیل که بیاورند ، به زیان خود آنهاست .
از مادرى شیر مىخواهند که پستانش خشکیده است و مىخواهند بدعتى را زنده کنند که
دیگر مرده است . چه نومید است این دعوت کننده کیست آنکه فرا مىخواند ؟ و به چه چیز باید پاسخ داد ؟
به هر چه خداوند میان من و ایشان داورى کند ، بدان خشنودم ، که او به کردارهاى ایشان آگاه است . اگر سر بر تابند شمشیر تیز حوالتشان کنم ، که شمشیر درمان باطل است و یاریگر حق . شگفت در این است که مرا به آوردگاه مىخوانند و مىخواهند که در نبرد پاى بفشرم . مادرانشان در سوگشان بگریند . هیچگاه کسى نتوانسته مرا از تهدید به جنگ بترساند یا از ضرب شمشیر به وحشت افکند . زیرا من در ایمان به خدا به مرز یقین رسیدهام و هرگز در دین خود شبهه نیاورم .
أَلاَ وَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ قَدْ ذَمَّرَ حِزْبَهُ وَ اِسْتَجْلَبَ جَلَبَهُ لِيَعُودَ اَلْجَوْرُ إِلَى أَوْطَانِهِ وَ يَرْجِعَ اَلْبَاطِلُ إِلَى نِصَابِهِ وَ اَللَّهِ مَا أَنْكَرُوا عَلَيَّ مُنْكَراً وَ لاَ جَعَلُوا بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ نَصِفاً دم عثمان وَ إِنَّهُمْ لَيَطْلُبُونَ حَقّاً هُمْ تَرَكُوهُ وَ دَماً هُمْ سَفَكُوهُ فَلَئِنْ كُنْتُ شَرِيكَهُمْ فِيهِ فَإِنَّ لَهُمْ لَنَصِيبَهُمْ مِنْهُ وَ لَئِنْ كَانُوا وَلُوهُ دُونِي فَمَا اَلتَّبِعَةُ إِلاَّ عِنْدَهُمْ وَ إِنَّ أَعْظَمَ حُجَّتِهِمْ لَعَلَى أَنْفُسِهِمْ يَرْتَضِعُونَ أُمّاً قَدْ فَطَمَتْ وَ يُحْيُونَ بِدْعَةً قَدْ أُمِيتَتْ يَا خَيْبَةَ اَلدَّاعِي مَنْ دَعَا وَ إِلاَمَ أُجِيبَ وَ إِنِّي لَرَاضٍ بِحُجَّةِ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ وَ عِلْمِهِ فِيهِمْ التهديد بالحرب فَإِنْ أَبَوْا أَعْطَيْتُهُمْ حَدَّ اَلسَّيْفِ وَ كَفَى بِهِ شَافِياً مِنَ اَلْبَاطِلِ وَ نَاصِراً لِلْحَقِّ وَ مِنَ اَلْعَجَبِ بَعْثُهُمْ إِلَيَّ أَنْ أَبْرُزَ لِلطِّعَانِ وَ أَنْ أَصْبِرَ لِلْجِلاَدِ هَبِلَتْهُمُ اَلْهَبُولُ لَقَدْ كُنْتُ وَ مَا أُهَدَّدُ بِالْحَرْبِ وَ لاَ أُرْهَبُ بِالضَّرْبِ وَ إِنِّي لَعَلَى يَقِينٍ مِنْ رَبِّي وَ غَيْرِ شُبْهَةٍ مِنْ دِينِي
نظرات شما عزیزان: